Πονοκέφαλος μία φορά το μήνα ή και πιο αραιά

Αν έχετε έναν πονοκέφαλο τον μήνα ή και πιο αραιά, τότε πιθανότητα έχετε ημικρανία.

Σε κάθε περίπτωση, ο ειδικός τους πονοκεφάλους γιατρός μπορεί να εξασφαλίσει τη σωστή διάγνωση του πρόβληματος και τη σύσταση της κατάλληλης θεραπείας. Λόγω της σχετικά μικρότερης έντασης του πονοκεφάλου τύπου τάσεως, ειδικά αν εμφανίζεται μία μόνο φορά τον μήνα, συνήθως δεν προβληματίζει τους πάσχοντες. Για τον λόγο αυτό, στο υπόλοιπο της ενότητας αυτής θα γίνει αναφορά αποκλειστικά στην ημικρανία. (Η περιγραφή που ακολουθεί γίνεται για ενημερωτικούς λόγους και μόνο, αν υποφέρετε από κεφαλαλγίες θα πρέπει να επισκεφθείτε ιατρό).

Το μέγεθος του προβλήματος 

Άνθρωποι με μια (ή και λιγότερες) ημικρανικές κρίσεις ανά μήνα μπορεί να είναι πραγματικά τυχεροί, τουλάχιστον σε σχέση με άλλους ημικρανικούς, που μπορεί να έχουν ημικρανία πολύ συχνότερα. Ωστόσο, ακόμα και μία ημικρανία κάθε μήνα μπορεί να είναι ένα σημαντικό πρόβλημα, που καθηλώνει κάποιους ανθρώπους στο κρεβάτι για μία, δύο ή και τρεις ημέρες. Αυτό που κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα είναι το ότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια πότε θα έρθει η ημικρανία, με αποτέλεσμα ακόμη και άνθρωποι που έχουν ημικρανία μόνο μία φορά τον μήνα να ζουν όλο τον μήνα με το άγχος του πότε θα έρθει η επόμενη κρίση.

Τι μπορεί να γίνει θεραπευτικά; 

Αυτό που πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι που έχουν τόσο αραιές κρίσεις ημικρανίας  είναι να βρουν ποιο είναι το φάρμακο που, όταν η ημικρανία έρθει, θα το πάρουν και σε λίγη ώρα θα είναι απολύτως καλά. Δηλαδή, ο στόχος δεν πρέπει να είναι απλά να παίρνει κάποιος ένα φάρμακο για να μειωθεί ο πόνος, αλλά για να υποχωρήσει πλήρως. 

Πολλά φάρμακα διατίθενται για τη θεραπεία της ημικρανίας. Κυρίως χρησιμοποιούνται τα απλά παυσίπονα (π.χ. παρακεταμόλη), τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (π.χ. ναπροξένη, δικλοφενάκη, τολφεναμικό οξύ) και οι τριπτάνες (π.χ. ριζατριπτάνη, φροβατριπτάνη). Στη σημερινή εποχή, οι τριπτάνες αποτελούν συνήθως την πρώτη επιλογή για ανθρώπους που έχουν συνήθως μέτριας ή μεγάλης έντασης ημικρανικές κρίσεις, ενώ σε ανθρώπους με μικρής έντασης ημικρανικές κρίσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα απλό αναλγητικό ή ένα μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες (προσοχή: Δεν έχουν όλα τα απλά αναλγητικά ή μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη καλό ικανοποιητικό αποτέλεσμα, ακόμη και σε ήπιες ημικρανικές κρίσεις). Σε κάθε περίπτωση, η κάθε είδους θεραπεία πρέπει να λαμβάνεται μετά από σύσταση γιατρού.

Πρέπει να σημειωθεί ότι όλα τα φάρμακα που αντιμετωπίζουν την ημικρανία, από τα απλά παυσίπονα ως τις τριπτάνες, λειτουργούν καλύτερα εάν ληφθούν νωρίς κατά την διάρκεια της κρίσης. Αν η λήψη τους καθυστερήσει, ο πόνος μπορεί να είναι τόσο καλά εδραιωμένος, που μπορεί πλέον να είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Το λάθος στην έγκαιρη λήψη του φαρμάκου το κάνουν πολλοίι ασθενείς, είτε σκεφτόμενοι λαθεμένα από μόνοι τους («το καθυστερώ μήπως και ο πόνος περάσει από μόνος του, μήπως δεν είναι ημικρανία»), είτε ακόμη και μετά από λαθεμένη σύσταση γιατρού (ο οποίος μπορεί να πει την παρωχημένη άποψη «αυτό το φάρμακο είναι για την πολύ δυνατή κρίση, όταν ο πόνος φτάσει στο απροχώρητο»).

Με τα κατάλληλα φάρμακα, αν γίνει η σωστή επιλογή, τις περισσότερες φορές μπορούμε να θέσουμε μία ημικρανία που εμφανίζεται μία φορά τον μήνα ή και πιο αραιά υπό έλεγχο. Ωστόσο, πολύ συχνά αυτό δεν επιτυγχάνεται, καθώς γίνονται λάθη, ειδικά όταν ο ασθενής δεν επισκέπτεται ειδικό γιατρό και επιλέγει το φάρμακο μόνος του ή με την βοήθεια φίλων, συγγενών, ακόμη και φαρμακοποιών (δυστυχώς, ο φαρμακοποιός δεν είναι γιατρός και δεν έχει  την γνώση για να εξετάσει τον ασθενή, να θέσει τη διάγνωση και  να συστήσει σωστή θεραπεία…).

Τι μπορεί να γίνει πέραν της φαρμακευτικής θεραπείας

Στους περισσότερους ανθρώπους με αραιές κρίσεις ημικρανίας, η εξεύρεση της κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής που να λειτουργεί καλά για τον έλεγχο των κρίσεων αρκεί για να θέσει το πρόβλημα υπό έλεγχο. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλα πράγματα που μπορεί κάποιος να κάνει, με σκοπό να βελτιώσει το πρόβλημα της ημικρανίας μακροπρόθεσμα, όπως η υιοθέτηση ενός ισορροπημένου τρόπου ζωής, με σωστή ενυδάτωση, διατροφή, άσκηση και ωράριο ύπνου. Για πολλούς ανθρώπους με ημικρανία, υπάρχουν ορισμένα πράγματα που μπορεί να «πυροδοτήσουν» μία κρίση (δείτε περισσότερα στην παράγραφο "Εκλυτικοί παράγοντες και ημικρανία"). Αν υπάρχουν τέτοιοι εκλυτικοί παράγοντες, η αποφυγή τους μπορεί να οδηγήσει στη μείωση της συχνότητας της ημικρανίας. Δηλαδή, η βελτίωση του τρόπου ζωής, μπορεί να κάνει κάποιον λιγότερο επιρρεπή σε ημικρανίες. Προληπτική θεραπεία σε ανθρώπους με τόσο ήπια ημικρανία, σπάνια θα συστηθεί και, αν αυτό συμβεί, θα είναι πιθανότητα με βιταμίνες ή συμπληρώματα διατροφής.